ایندوکساکارب که با خاصیت تماسی و گوارشی که پس از تماس یا بلعیدن بوسیله حشرات (Bioactivation) در بدن آنها فعال می گردد که این فرایند روی سیستم مرکزی اعصاب حشرات تاثیر گذاشته، ماده فعال كانالهای سديم را در آکسون سلولهای عصبي مسدود مينمايد.
۲ تا ۴ ساعت پس از پاشش ایندوکساکارب تغذیه لاروها قطع شده ۲۴ تا ۶۰ ساعت بعد می میرند.
این حشره کش روی تخم های آفات نیز موثر است ودر صورتی که در زمان سمپاشی در معرض ایندوکساکارب قرار گیرند لاروها پس از خروج و پس از کمی تغذیه از پوسته تخم از بین می روند.
خاصیت گوارشی این حشره کش بر سایر خواص آن برتری دارد.
تمام لارو پروانه های برگخوار و میوه خوار به شدت به ایندوکاکارب حساس هستند و کنترل میشوند ( به جز لاروهای خاکزی مانند آگروتیس) همچنین برخی از زنجرکها و ملخها نیز به این حشره کش حساس هستند.
برای کنترل کرم غوزه پنبه ایندوکساکارب را در تناوب با یک پایروتروئید یا یک کاربامات به کار گیرید .
براي كنترل كارادرینا ايندوكسارب را در تناوب با يك فرآورده از گروه آسیل اوره (مهار کننده سنتز کتین) مانند لوفنورون يا كاربامات مانند کاروین به كار ببريد .
این حشره کش به خاطر شکل تاثیر خود کمترین اثر سوء را روی حشرات مفید نظیر حشرات و کنههای شکارگر و پارازیت دارد. به همین دلیل در مدیریت تلفیقی و مدیریت مقاومت آفات جایگاه مناسبی دارد.
آفات ثبت شده در ایران و نحوه مصرف:
کرم پیله خوار نخود Heliothis viriplaca: میزان مصرف: ۲۰۰ تا ۲۵۰ سی سی در هکتار
کرم سیب Cydia pomonella: میزان مصرف: ۴۵۰ سی سی در هزار لیتر آب سمپاش، در مناطق کوهستانی برای مبارزه با نسل اول
کرم میوه خوار گوجه فرنگی Helicoverpa armigera: میزان مصرف: ۲۵۰ سی سی در هکتار
کرم غوزه پنبه Helicoverpa armigera: میزان مصرف: ۲۰۰ تا ۲۵۰ سی سی در هکتار